Биз туугъан журтну ташлары,
Жер-жерде тургъан ташла,
Баргъаныбызда кёп жары,
Сагъышландыргъан ташла.

Сиз таулугъа журт болгъансыз,
Ол сизни артыгъыздан
Шкок атса, сакълагъансыз
Къанлы душманыбыздан.

Абрекни, партизанны
Къаны сизни къызартды,
Душман жойгъанда батырны,
Сизни къучакълап жатды.

Сиз, отлукъ таш болуп, от да
Этдиргенсиз жауунда,
Сиз, шырхы билеу болуп да,
Жатхансыз юй жанында.

Тыпыр ташы болуп, къызып,
От жагъада тургъансыз.
Кетгеннге, жашауу озуп,
Сын ташы да болгъансыз.

Хунагъа кёнделен жатхан,
Кюнле къыздыргъан ташла,
Тилсизлейин хапар айтхан,
Жауун, буз ургъан ташла,

Сизни тирмен ташха жоннган
Къолланы да кёргенме,
Къыш сизде кюннге жылыннган
Къартха салам бергенме.

Халкъымы къыйын жашауун
Хапарча окъуй сизде,
Аны кёп къайгъысын, дауун
Кёреме юсюгюзде.

1959